In 2020 is er een studie uitgevoerd die onderzoek deed naar de veiligheid van NMN door verschillende klinische paramaters te onderzoeken terwijl NMN werd toegediend aan de proefpersonen.
Samenvatting resultaten:
- Het geven van een enkele dosis NMN via de mond veroorzaakte geen noemenswaardige klinische symptomen of veranderingen in hartslag, bloeddruk, zuurstofsaturatie en lichaamstemperatuur.
- De laboratoriumanalyseresultaten toonden geen significante veranderingen, behalve een stijging van de bilirubine niveaus in het serum en een afname van de creatinine, chloride en bloedglucose niveaus binnen de normale waarden, ongeacht de dosis NMN.
- De resultaten van oogheelkundig onderzoek en de score voor slaapkwaliteit toonden geen verschillen voor en na de interventie.
- De concentraties van N-methyl-2-pyridon-S-carboxamide en N-methyl-4-pyridon-S-carboxamide in het plasma namen significant toe, afhankelijk van de dosis NMN-toediening.
- De enkele orale toediening van NMN was veilig en werd effectief gemetaboliseerd bij gezonde mannen zonder significante schadelijke effecten te veroorzaken. Dit duidt erop dat de orale toediening van NMN haalbaar is en een potentieel therapeutische strategie kan zijn om verouderingsgerelateerde aandoeningen bij mensen te verminderen.
Lange samenvatting van het onderzoek door de onderzoekers:
Recente onderzoeken hebben aangetoond dat verlaagde niveaus van het cellulair co-enzym nicotinamide adenine dinucleotide (NAD+) verouderingsgerelateerde aandoeningen veroorzaken. Therapeutische benaderingen die de NAD+ niveaus verhogen, kunnen deze aandoeningen voorkomen in diermodellen. Nicotinamide mononucleotide (NMN) is een stof gebleken effectief te zijn in het tegengaan van verouderingsgerelateerde problemen. Maar de veiligheid van NMN voor menselijk gebruik is nog niet duidelijk.
Om deze reden hebben we een klinische studie uitgevoerd om de veiligheid van eenmalige NMN-toediening te onderzoeken bij 10 gezonde mannen. De studie betrof een enkele-armige, niet-gerandomiseerde interventie, waarbij deelnemers eenmalig een orale dosis van 100, 250 of 500 mg NMN kregen toegediend. Gedurende 5 uur na elke interventie hebben we klinische bevindingen, parameters en de farmacokinetiek van NMN-metabolieten onderzocht. Daarnaast hebben we ook een oogheelkundig onderzoek en slaapkwaliteitsevaluatie uitgevoerd vóór en na de NMN-toediening.
Uit onze resultaten blijkt dat de eenmalige orale toediening van NMN geen significante klinische symptomen of veranderingen in hartslag, bloeddruk, zuurstofsaturatie en lichaamstemperatuur veroorzaakte. Laboratoriumanalyse toonde slechts minimale veranderingen aan, waaronder een verhoging van serum bilirubine niveaus en een afname van serum creatinine, chloride en bloedglucose binnen normale waarden, ongeacht de NMN-dosering. Het oogheelkundig onderzoek en de slaapkwaliteitsscore vertoonden geen verschillen voor en na de NMN-toediening.
Bovendien toonde ons onderzoek aan dat de plasmaconcentraties van N-methyl-2-pyridon-5-carboxamide en N-methyl-4-pyridon-5-carboxamide significant toenamen met toenemende dosis NMN. Over het geheel genomen was de eenmalige orale toediening van NMN veilig en werd het effectief gemetaboliseerd bij gezonde mannen, zonder significante schadelijke effecten te veroorzaken.
Onze bevindingen ondersteunen de haalbaarheid van de orale toediening van NMN als een potentieel therapeutische strategie om verouderingsgerelateerde aandoeningen bij mensen te verminderen. Niettemin blijft verder onderzoek naar de veiligheid en effectiviteit van NMN bij langdurig gebruik nodig om definitieve conclusies te kunnen trekken.
